Ons huis

We hebben besloten om in ons huis te blijven, want uiteindelijk niets gevonden dat echt veel meer de moeite is. Een aantal minpuntjes van het huis: het heeft een beetje onnozele structuur, namelijk een langwerpig blok. Het doet een beetje aan een school denken. We hebben een living, keuken, berghok, twee badkamers, en vier slaapkamers. Klinkt luxueus he! Maar je moet je er allemaal niet te veel bij voorstellen...
Zoals ik al vertelde, hebben ze helaas de waterpas vergeten boven te halen bij het leggen van de vloer, maar dat scheef lopen ben ik nu al gewoon. De verlichting is ook afschuwelijk: overal van die blekkende TL-lampen...
Het is ook een klein beetje ver van het centrum naar ons huis: ong. 2.5 km. over een asfaltweg vol putten en dan nog ong. 700 m naar boven op bumpy aarden wegje.
De tuin is niet echt groot, nogal woestijnachtig en hellend. We kunnen daar misschien wel iets aan proberen te doen, maar het lijkt me niet evident.
We hebben een soort terras van ongeveer twee meter breed over de hele lengte van het huis. Waarom hebben ze daar geen metertje bijgedaan??? Dan had je een prachtig, gezellig terras ipv de ‘gang’allures die het nu heeft... Maar we hebben wel een super zicht op het meer!
Toch nog een aantal pluspunten: het is proper en redelijk nieuw en goedkoop (130 euro/maand). Er is voorlopig altijd water (dankzij een extra 2000L tank als er geen toevoer is), en bijna altijd elektriciteit. Kigoma is trouwens niet aangesloten op het elektriciteitsnet maar heeft een immense stadsgenerator op diesel (je kan je al inbeelden hoe milieuvriendelijk dat is...).
De inboedel hebben we van Stefan (vorige huurder) overgekocht: meubels en elektrische apparaten. We worden overdreven verwend door Adolfina: ze zet '’s morgens het ontbijt klaar en ’'s avonds kookt ze heel lekker. Ik weet het, een beetje d’'r over, maar ja...
We hebben dus eigenlijk alles. Nu nog een beetje investeren in gezelligheid en het wordt zeker een leuk huisje!