Kigoma gewoontes

Tien dagen met af en toe felle regenbuien zorgen voor een grote verandering in het landschap in Kigoma. Alles wordt hier veel groener (er groeit zelf gras op die rode droge bodem, dat hadden we niet verwacht) en de mensen prepareren overal stukjes grond om mais te planten. De regen zorgt er ook voor dat het een stukje frisser geworden is, maar het blijven natuurlijk heerlijke zomertemperaturen.
Maar ik wou jullie in feite vertellen over een aantal typische Tanzaniaanse gewoontes. Eerst en vooral zijn er de eetgewoontes. Mensen eten hier zonder bestek, met hun rechterhand. Voor ze aan tafel gaan, wassen ze gelukkig hun handen. Er is altijd een lavabootje voorzien en in sommige eetplaatsen komen ze voor het eten met een kannetje water, zeep en een kom langs. Ze gieten dan dat water boven je handen zodat je ze kunt wassen. Wat een service! Van de rijst of de ugale (een soort meelbal, gelijkaardig aan de Italiaanse polenta) maken ze kleine balletjes en doppen die dan in hun saus�
Op straat zie je andere leuke gewoontes. Mannen lopen vaak handje in handje. Geen teken van homoseksualiteit, maar gewoon om te tonen dat ze heel goed overeen komen.
Groeten is ook heel belangrijk voor de Tanzanianen. Als je iemand tegenkomt ben je eerst vijf minuten zoet met te vragen hoe het gaat thuis of op het werk of met de familie. Je moet altijd 'goed' antwoorden. Later in het gesprek kan je dan misschien vertellen wat er op je lever ligt.
Zaken vervoeren zorgt hier ook voor fantastische beelden: vrouwen met vanalles op hun hoofd en dan vaak ook nog een kindje in een doek op hun rug, mannen met fietsen die volgestouwd zijn met allerhande grassen, casava, bidons met olie of water,... Vaak zie je die mannen vooral de fiets vooruit duwen in plaats van effectief te fietsen. Ze sleuren zoveel mee dat je er echt de berg niet op of de aardeweg niet doorgeraakt.
Een laatste iets is de uurtelling. De dag start voor hen om 0 uur 's ochtends wat voor ons in feite gewoon 6 uur betekent. Vijf uur voor hen is dus elf uur voor ons,... Een beetje wennen, maar in feite wel logisch, niet?

Stijn